Opel Mokka, mój pierwszy raz za kierownicą “elektryka”

Opel Mokka to pierwszy model samochodu producenta z Rüsselsheim am Main, który będzie dostępny z z silnikami benzynowymi, Diesla lub z napędem elektrycznym. Co warto wiedzieć o tym samochodzie i jak się nim jeździ? Dowiedz się!

Niedawno pisałem o prezentacji nowego Opla Crosslanda. Tamtą prezentację nazwałem kameralną, łącznie ze mną i prowadzącym uczestniczyły w niej 4 osoby. Niedługo po niej uczestniczyłem w kolejnej. Jej bohaterem był drugi miejski crossover Opla – Mokka.

Inny od poprzednika

Opel Mokka drugiej generacji jest autem diametralnie różnym od swojego poprzednika. Nie chodzi tu tylko o design nadwozia, ale też o wymiary. Nowa Mokka jest o krótsza i niższa od modelu I generacji (w obu przypadkach o 124 mm). Jest za to szersza (o 10 mm) i ma minimalnie – jedynie o 6 mm – większy rozstaw osi.

Warto tu dodać, że elektryczna Mokką e ma minimalnie większy rozstaw osi (2 561 mm), a pojemność jej bagażnika wynosi od 310 l (przy złożonych tylnych siedzeniach) do 1 060 mm (przy rozłożonych tylnych siedzeniach). W porównaniu do Mokki z napędem spalinowym jego pojemność jest mniejsza odpowiednio o 40 l i 45 l.

Podobnie jak Crossland, tak i nowa Mokka utraciła X w nazwie.

Design nowego Opla Mokka można określić jako awangardowy i nowoczesny. Podstawowym wyróżnikiem auta jest przedni panel – Opel Vizor, w którego centrum umieszczone zostało logo producenta (Blitz).

Zmiany widać też tyłu samochodu. Inny jest kształt tylnych świateł – w Mokce pierwszej generacji były one pionowe, teraz są wąskie, poziome i mają kształt skrzydeł. Logo producenta umieszczone jest na środkowej części pokrywy bagażnika. Pod nim – centralnie – nazwa modelu (poprzednio była napisana mniejszą czcionką i znajdowała się na lewej stronie pokrywy bagażnika).

Zbudowany platformie CMP

Opla Mokka zbudowano na platformie CMP (Common Modular Platform). Na tej platformie powstały już inne auta produkowane przez koncern PSA: Peugeot 208, Opel Corsa czy DS 3 Crossback. Na platformie CMP budowane są samochody zarówno silnikami benzynowymi i wysokoprężnymi, jak i z napędem elektrycznym.

Z nowoczesnym wnętrzem

Nowy jest nie tylko wygląd zewnętrzny Mokki. Zmiany znajdziesz też we wnętrzu auta. Jednym z elementów standardowego wyposażenia jest kolorowy wyświetlacz o wielkości 7 cali, który zastępuje tradycyjne zegary. W wersji Ultimate (najwyższa wersja wyposażenia) dostępny jest Opel Pure Panel. Składa się z:

• 12-calowego wyświetlacza wskaźników
• i ekranu systemu multimedialnego o wielkości 10 cali.

Z silnikami benzynowymi, Diesla i elektrycznymi

Opel Mokka drugiej generacji jest dostępny z pełną gamą jednostek napędowych (no, poza napędem hybrydowym). Może być napędzana silnikami:

• benzynowymi – dostępne są dwa silniki: 1.2 o mocy 110 KM z 6-biegową manualną skrzynią biegów 1.2 o mocy 130 KM, który jest dostępny z 6-biegową manualną skrzynią biegów lub ośmiobiegową skrzynią automatyczną,
• wysokoprężnym 1.5 o mocy 110 KM. Silnik Diesla jest dostępny tylko z ręczną skrzynią biegów o sześciu przełożeniach,
• elektrycznym.

Opel Mokka e

Opla Mokka e to pierwszy miejski crossover niemieckiego producenta napędzany silnikiem elektrycznym (dotychczas w ofercie Opla było tylko jedno elektryczne auto osobowe – Opel Corsa e).

Na pierwszy rzut oka, Opel Mokka e praktycznie nie odróżnia się od swojego spalinowego brata. Różnice – brak wydechu i dyskretne oznakowanie elektrycznej wersji (stylizowane litery “e” na tylnych drzwiach i pokrywie bagażnika).

Pod maską Mokki e pracuje silnik elektryczny o mocy 136 KM i z maksymalnym momentem obrotowym w wysokości 260 Nm.

Przyspieszenie do do 50 km/h zajmuje Oplowi 3,7 sekundy. Prędkość ta podwoi się po 9 sekundach. Maksymalna prędkość elektrycznej Mokki wynosi 150 km/h i jest ograniczona elektronicznie.

Pojemność akumulatora wynosi 50 kWh. Składają się on z 216 ogniw znajdujących się w 18 modułach. Akumulatory znajdują się pod podłogą – mniej więcej pod przednimi fotelami i tylną kanapą.

Czas ładowania akumulatora, zużycie energii i zasięg

W zależności od źródła energii elektrycznej akumulator naładujesz w:

• 5 godzin 15 minut – używając ładowarki naściennej (prąd przemienny, 3-fazowy),
• około 30 minut (do 80%) – korzystając z publicznej stacji ładowania (prąd stały).

Moc ładowarki pokładowej wynosi 7,4 kW. Samochód jest wyposażony w kabel do ładowania tryb 2, 1,8 kW (do gniazdka 230 V).

Na każde 100 km Opel Mokka e zużywa od 17,4 do 17,8 kWh energii. Zasięg samochodu – według normy WLTP – wynosi od 313 do 324 km.

Jeżeli chcesz sprawdzić, jaki będzie zasięg Mokki w zależności m.in. od temperatury zewnętrznej, stylu jazdy czy prędkości, możesz zrobić to korzystając z kalkulatora znajdującego się na stronie internetowej Opla.

Jak to wygląda? Sprawdziłem dla kilku przypadków:

• spokojnej jazdy po mieście z prędkością 50 km/h przy temperaturze zewnętrznej 5 stopni Celsjusza i z wyłączonym ogrzewaniem,
• normalnej jazdy z prędkością 80 km/h przy temperaturze zewnętrznej 10 stopni Celsjusza i z włączonym ogrzewaniem,
• dynamicznej jazdy z prędkością 90 km/h przy temperaturze zewnętrznej 20 stopni Celsjusza i z wyłączonym ogrzewaniem
• oraz spokojnej jazdy z prędkością 50 km/h przy temperaturze zewnętrznej -5 stopni Celsjusza i z włączonym ogrzewaniem.

Jak zmieniał się zasięg? Od 242 km (jazda dynamiczna), przez 272 km (jazda spokojna przy ujemnej temperaturze), do 342 km (jazda spokojna przy dodatniej temperaturze). Trzeba tylko pamiętać, że te wartości trzeba traktować tylko informacyjnie.

Opel Mokka e – jazda po mieście

Jeśli chodzi o elementy sterowania w Oplu Mokce, to nie różnią się prawie niczym od tych, jakie znajdziesz w aucie z napędem spalinowym czy hybrydowym.

Na centralnym panelu – tam, gdzie umieszczona jest dźwignia zmiany biegów – w Mokce e znajduje się

• wybierak kierunku jazdy (w przypadku samochodu elektrycznego trudno mówić o skrzyni biegów) z oznaczeniami R, N i D,
• przyciski włączające tryby P (czyli parkingowy) i B (jego wciśnięcie zwiększało poziom rekuperacji)
• oraz wybierak trybów jazdy (Sport, Eco i Normal).

Oprócz nich, na panelu centralnym były też uchwyty na kubki i przycisk elektromechanicznego hamulca ręcznego. W sumie nic, z czym wcześniej się nie zetknąłem.

Lusterka i fotel ustawione. Wciskam pedał hamulca hamulec i przycisk START STOP Engine. Na ekranie wskaźników wyświetla się napis READY, który potwierdza, że samochód jest gotowy do jazdy. Pokazuje się na nim też stan naładowania akumulatora i aktualny zasięg. Biorę wybierak kierunku jazdy między kciuk i palec wskazujący i przesuwam na pozycję D, włączam tryb B i zdejmuję nogę z hamulca. Auto bezszelestnie rusza do przodu.

Ktoś może powiedzieć, OK, ale tak samo jeździ samochód hybrydowy. Zgoda. Tylko, że w przypadku hybrydy HEV, po przekroczeniu ok. 40-50 km/h, włączy się silnik spalinowy. Hybryda PHEV? W jej przypadku w trybie zeroemisyjnym przejedziesz kilkadziesiąt kilometrów (w zależności od modelu – od 50 do 60 km). A jak było w Mokce e? Na początku jazdy liczby na wyświetlaczu pokazywały 324 km zasięgu. Całkiem nieźle.

Tym razem nie wybrałem się na wycieczkę za miasto. Dwie godziny, jakie miałem do dyspozycji nie pozwoliły mi na dłuższą trasę. Skupiłem się więc na jeździe po mieście w godzinach popołudniowego szczytu komunikacyjnego. Jeździłem więc Mokką w jej naturalnym środowisku – w miejskiej dżungli.

Pierwsze spostrzeżenie – podczas jazdy do moich uszu docierały dźwięki, które podczas jazdy samochodem z silnikiem spalinowym są mniej słyszalne. Na przykład małe kamyczki obijające się wewnątrz nadkoli czy dźwięk towarzyszący włączonym kierunkowskazom. Na co dzień nie zwracam na nie uwagi, wewnątrz Mokki e słyszałem je bardzo wyraźnie.

Być może przyspieszenie do 100 km/h, jakie generuje elektryczny silnik napędzający Opla Mokkę e nie jest porywające (te 9 sekund to tyle samo, ile na sprint do setki potrzebuje Mokka ze 130-konnym silnikiem benzynowym), ale w mieście liczy się co innego. Sprawne ruszenie spod świateł.

Pod tym względem Opel Mokka e nie ma się czego wstydzić. Zielone światło nie świeci się przecież długo, a ważne jest żeby na jednym jego cyklu skrzyżowanie opuściło jak najwięcej samochodów. W silniku elektrycznym maksymalny moment obrotowy dostępny jest od momentu, w którym samochód ruszy z miejsca. Przenosisz nogę z pedału hamulca na gaz, ruszasz. Samochody stojące za Tobą oddalają się w lusterku wstecznym. Nawet najlepiej działająca skrzynia automatyczna nie jest w stanie tak szybko zmieniać przełożeń, a co za tym idzie – rozpędzić auta.

Gęstniejący ruch? Korki? Żadna problem. Kiedy widzisz, że auta jadące przed Tobą zwalniają, wystarczy, że zdejmiesz nogę z pedału przyspieszenia, auto zacznie zwalniać, jednocześnie doładowując akumulator. Poprzedzające Cię samochodu ruszają? Przenosisz stopę z hamulca na gaz i idziesz w ich ślady. Nie ma żadnego wstrząsu przy włączaniu silnika przez system Stop&Start. Po prostu krajobraz zaczyna przesuwać się za oknami…

Do pełni szczęścia brakowało mi tylko funkcji Auto Hold.

Jeździłem samochodem z niemieckimi tablicami rejestracyjnymi. Dlatego też nie spróbowałem jazdy po buspasach. Z jednej strony byłem uprawniony do tego, z drugiej – elektryczna Mokka na pierwszy rzut oka nie wygląda na auto elektryczne i – tak na wszelki wypadek – wolałem sobie jazdę buspasami odpuścić.

Przez dwie testowe godziny pokonałem dystans ok. 24 km. Przez ten czas z akumulatora ubyło ok. 10% energii. Czy to dużo? Trudno jest mi to określić – to był przecież mój pierwszy raz w aucie elektrycznym. Pewnie byłby mniejszy gdybym nie korzystał z klimatyzacji.

Ile kosztuje Opel Mokka?

Zacznę od ceny Opla Mokka z silnikami benzynowymi i wysokoprężnym.

Opel Mokka – silnik benzynowy

Opla Mokka dostępny jest z silnikiem benzynowym 1.2 o mocy 100 KM lub 130 KM.

Cena auta – w podstawowej wersji wyposażenia (Mokka) – zaczyna się od 79 990 zł, a pod jej maską może pracować tylko jeden silnik – stukonny współpracujący z sześciobiegową ręczną skrzynią biegów.

Następna wersja wyposażenia to Edition. Trzeba za nią zapłacić co najmniej 81 750 zł. Co dostajesz za te pieniądze? Samochód z silnikiem 1.2 o mocy 100 KM i z 6-biegową manualną skrzynią biegów. Jeżeli chciałbyś jeździć z mocniejszym silnikiem będziesz musiał dopłacić:

• 6 500 zł – do silnika o mocy 130 KM ze skrzynią manualną o 6 przełożeniach,
• 13 000 zł – do silnika o mocy 130 KM z 8-biegową skrzynią automatyczną.

Ile kosztują pozostałe wersje wyposażenia (z silnikiem 1.2 o mocy 100 KM i z 6-biegowym manualem)?

• za Opla Mokka Elegance trzeba zapłacić min. 90 150 zł,
• Opel Mokka GS Line to wydatek min. 94 700 zł,
• najbogatsza wersja wyposażenia – Ultimate – kosztuje min. 106 500 zł.

Dopłata do pozostałych silników w wersjach Elegance, GS Line i Ultimate jest taka sama, jak w przypadku wersji Edition.

Opel Mokka – silnik wysokoprężny

Silnik wysokoprężny jest dostępny począwszy od wersji Edition. W jej przypadku za samochód napędzany Dieslem o pojemności 1.5, mocy 110 KM, współpracujący z sześciobiegową manualną skrzynią biegów. Trzeba za nią zapłacić min. 89 750 zł. Ceny pozostałych wersji są następujące:

• Elegance – od 98 150 zł,
• GS Line – od 102 700 zł,
• Ultimate – od 114 650 zł.

Opel Mokka e

Opel Mokka e dostępny jest tylko z jednym – 136-konnym – silnikiem elektrycznym i w czterech wersjach wyposażenia:

• Edition – od 139 900 zł,
• Elegance – od 147 600 zł,
• GS Line – od 152 000 zł
• i Ultimate – od 162 700 zł.

Podsumowanie

Gdyby ktoś postawił przede mną Opla Mokka pierwszej i drugiej generacji z zasłoniętymi nazwami i powiedział, że to dwie odsłony tego samego modelu, pewnie bym powiedział, że to niemożliwe żeby w nowym samochodzie nie było żadnych nawiązań do poprzednika. Ale jednak taka sztuka udała się niemieckiemu producentowi. Nowy Opel Mokka nie ma nic wspólnego z poprzednikiem. Jest o wiele ładniejszy i bardziej dojrzały.